Artyści

Teresa Bujnowska
TRANSPOZYCJA KWADRATU

realizacja na kortach tenisowych

Studiowała w PWSSP w Poznaniu oraz na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie. Dyplom w pracowni prof. Jonasza Sterna w 1975 roku. Uprawia rysunek i malarstwo. Twórczość jej związana jest z nurtem geometrycznym oraz ideą matematyczności świata czyli pojmowaniem rzeczywistości jako bytu sprzęgniętego matematycznymi prawami i przekonaniem, że świat jest w swej istocie „matematyczny”.

Prace w zbiorach m.in.: Muzeum Narodowego w Szczecinie, Muzeum Okręgowego w Koszalinie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, Muzeum Sztuki Współczesnej w Łodzi, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, Małopolskiej Fundacji Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

Annemarie Frascoli
Małgorzata Macharska
Projekt pt. DZIURA

instalacja na plaży i film

Artystki dokonały odkrywki nad brzegiem jeziora w Kryspinowie. Ich paraarcheologiczna aktywność zaowocowała nieoczekiwanym odkryciem. Instalacja pokazuje miejsce odkrycia, a film jest artystyczną opowieścią o przedmiotach tam znalezionych.

Annemarie Frascoli studiowała w Kunstgewerbeschule w Zurychu i w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Nagrody i pobyty artystyczne: Fondation Pierre Gianadda, Szwajcaria 1984 – Artist in Residence, Paryż 1992 – Esther Matossi Foundation, Zurych 1993 – staż stypendialny (Artist in Residence) i wystawa w National Paper Museum, Mino, (Japan) 2005. Wybrane wystawy: targi: art KARLSRUHE, 2010, 2011 – Splatanie i tkanie jest początkiem myśli..., wystawa indywidualna, Bałtycka GSW, Słupsk, 2011 – wystawa w Galerie ArtStation, Zurych, 2012 – Cutlog (Foire d ´ art contemporain), Paryż, 2012, 2014 – Zakopane, 2015 – BWA Skierniewice.

Małgorzata Macharska studiowała w Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Architektury Wnętrz w Krakowie. Od 1976 roku zajmuje się grafiką wydawniczą. Współpracowała m.in. z Wydawnictwem Poznańskim, Wydawnictwem Literackim, Państwowym Wydawnictwem Muzycznym w Krakowie, Wydawnictwem Znak. Zajmuje się fotografią i projektowaniem wnętrz. W latach 1982-1992 była aktorką teatru Tadeusza Kantora Cricot 2. Prezentowała swoje fotografie, które stanowią dokumentację spektakli Kantora. W 2015 roku wzięła udział w wystawach „O pamiętaniu. Horodło”.

Katarzyna Krzykawska
Dokumnetacja instalacji pt. Borderline

film

Borderline to w psychologii określenie zaburzeń osobowości, dosłownie: „osobowość z pogranicza“, „stabilna niestabilność“. Pejzaż zgodnie z tradycją romantyczną można traktowac jako metaforę wewnetrznych przeżyć bohatera. Ideą główną tej pracy jest wykorzystanie tła wiejskiego krajobrazu i lini brzegu jeziora/wody jako fizycznej i symbolicznej granicy między wodą a ziemią, między dwoma światami. Artystka nawiązuje do archetypów i mitów wiązanych z  polskim pejzażem romantycznym i do współczesnej, zbiorowej wyobraźni. Poddana zostaje pod dyskusję sławna sielskość, spokój krajobrazów w naszym kraju.

Katarzyna Krzykawska studiowała w Instytucie Sztuki UP, w Universidad Politecnica de Valencia i w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (dyplom w roku 2000). Jest autorką kilkudziesięciu wystaw i akcji artystycznych w kraju i zagranicą m.inn.: w Niemczech, Szwajcarii, Gruzji, Hiszpanii, Korei Południowej, Meksyku, we Włoszech, na Litwie, Ukrainie i Tajwanie. Współpracowała m.inn. z: Accademia di Belle Arti di Bari, Universidad Autónoma de Ciudad Juárez. Universidad Autónoma de Estado México, Politecnico di Milano, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Mazowieckim Centrum Kultury i Sztuki, Arboretum i Zakładem Fizjografii w Bolestraszycach. Tworzy rzeźby i instalacje przestrzenne. W swoich pracach podejmuje tematy związane z rodzimym pejzażem polskim - estetycznym i mentalnym. Obecnie pracuje w Katedrze Sztuki Krajobrazu SGGW w Warszawie.

Barbara Maroń
film pt. PROFUSION

Artystka, animtorka wydarzen artystycznych, autorka filmów dokumentalnych. Członkini ZPAP. Członkini-założycielka Stowarzyszenia Artystycznego „Fort Sztuki“, kuratorka pierwszej edycji Festiwalu Fort Sztuki w 1993 roku oraz kolejnych wydarzeń artystycznych związanych z Fortem Św. Benedykta w Krakowie. W latach 1987-1989 współprowadziła galerię "gt" w Krakowie. W latach 2004-2006 współpracowała z kwartalnikiem Fort Sztuki poświeconym sztuce aktualnej i sztuce nowych mediów. Od 1992 roku zajmuje się fotografią i sztuką wideo, w których dotykała próblemów procesu identyfikacji i samo-indentyfikacji i kreacji wizerunku. Intersowała się także praktykami reklam i marketingu oraz innymi mechanizmami manipulacji społecznej. W 2015 roku w kooperacji z katedrą Mediacji Sztuki ASP we Wrocławiu, zrealizowała film dokumentalny pt. „Artystyczne Awangardy Wrocławia w latach 60.,70. XX wieku“.

Maria Samborska
Instalacja pt. BLIZNA

Anty–archeologia. Umieszczanie, zapominanie, zachowywanie, nieuchronność, przeszłość jako teraźniejszość, teraźniejszość jako przeszłość. Co zyskujesz co tracisz, co odkrywa, co zakrywa ziemia. Co zakrywasz Ty?

W 1987 roku otrzymała dyplom ukończenia WSP (Uniwersytet Pedagogiczny, obecnie Wydział Sztuki) w pracowni malarstwa prof. Ireny Popiołek. W 2013 roku ukończyła studia podyplomowe: muzeologia w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Jagielońskiego. Zajmuje się malarstwem i fotografią. Prowadzi warsztaty artystyczne i akcje społeczne.

Sebastian Wywiórski
Instalacja kinetyczna „Wodospad”

Instalacja kinetyczna „Wodospad” ulokowana na brzegu zalewu w Kryspinowie to dwa obrazy, namalowane farbą alkidową na banerach PCV. Artystę fascynuje rytm wody i wiążąca się z jej działaniem powtarzalność, cykliczność, jej uzdrawiająca, a zarazem destrukcyjna siła. Obrazy zawierają ledwie zauważalny ruch. Nieoczywista subtelność ruchu, kontrastująca z monumentalnym założeniem instalacji, zmusza odbiorcę do zatrzymania się i wnikliwej obserwacji. „Wodospad” to praca, która skłania z jednej strony do kontemplacji, z drugiej natomiast zadziwia „mocną“ konstrukcją „wkraczającą“ w lustro wody.

1996–2001 studia na Wydziale malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Sławomira Karpowicza. Uzyskanie stopnia doktora w 2010 roku. Stypendysta Prezydenta Miasta Krakowa oraz Fundacji „Grizella”. Wystawy indywidualne między innymi w Krakowie, Warszawie, Berlinie, Frankfurcie, Poczdamie, udział w wielu wystawach zbiorowych w Polsce, Niemczech, Wielkiej Brytanii i Japonii. Od 2010 roku pracuje na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.